Onverschuldigde betaling: een voorbeeld

Van een vriendin kreeg ik de volgende vraag:

Ik heb een DVD besteld bij een online winkel. Vervolgens ontvang ik enkele dagen later keurig netjes een pakketje met bijgevoegde pakbon. Op de pakbon staat inderdaad de DVD vermeld. Ook tref ik nog iets aan in het pakketje dat ik noch besteld heb, noch op de pakbon vermeld staat: een Playstation 2. Mag ik deze Playstation 2 houden?

Wat mij betreft wel, zolang de leverancier van het product maar niet aan de bel trekt. Doet hij dat wel, dan kan hij op basis van art. 6:203 BW de onverschuldigde betaling (een ‘betaling’ door de een aan de ander verricht, zonder rechtsgrond) vorderen dat je de Playstation 2 ’terugbetaalt’. Er is in dit geval natuurlijk geen sprake van een schenking (art. 7:175 BW) omdat de hypothetische schenker natuurlijk niet het oogmerk had je te verrijken met een Playstation 2 om niet (voor niets; gratis) en dus was de verzending van de spelcomputer zonder rechtsgrond.

Er bestaat natuurlijk een grote kans dat de leverancier niks meer van zich laat horen. In dat geval zou het natuurlijk netjes zijn om de Playstation 2 te retourneren. Doe je dat niet, dan levert dat een strafbaar feit op zoals beschreven in art. 321 Sr.

Lastig wordt het als de ontvanger van de Playstation 2 beweert de mooie spelcomputer nimmer ontvangen te hebben. De leverancier kan natuurlijk aantonen dat het (een) pakketje de ontvanger heeft bereikt. Echter: de pakbon van de zending bevat geen spoor van de spelcomputer, wat vermoedelijk voldoende bewijs zal dienen ter bevestiging van de stelling van de ontvanger dat zij de spelcomputer nimmer ontvangen heeft. De verzender zal dan met een andere pakbon van een andere zending aan moeten komen en omdat deze fictieve (Playstation 2-)zending er echter nooit geweest is, wordt het een lastig karwei voor de verzender om aan te tonen dat hij de ontvanger een onverschuldigde betaling heeft gedaan.

4 reacties op “Onverschuldigde betaling: een voorbeeld”

  1. Nikki

    Vraag ik me af. Is het bijvoorbeeld ook niet zo dat wanneer je in een winkel afrekent, en te veel geld terug krijgt. Wanneer je je ervan bewust bent dat jij teveel geld terugkrijgt en niks terugzegt, geldt dit volgens mij officieel als “stelen”.

    Terug de boeken in en wordt vervolgd…?

  2. Nikki

    Vraag ik me af. Is het bijvoorbeeld ook niet zo dat wanneer je in een winkel afrekent, en te veel geld terug krijgt. Wanneer je je ervan bewust bent dat jij teveel geld terugkrijgt en niks terugzegt, geldt dit volgens mij officieel als “stelen”.

    Terug de boeken in en wordt vervolgd…?

  3. De onverschuldigde betaling is een leerstuk van het verbintenissen. Het verbintenissenrecht loopt in sommige gevallen paralel met het strafrecht, maar in dit geval niet denk ik:

    Als een winkelier je inderdaad te veel geld teruggeeft dan is dat van hem inderdaad een onverschuldigde betaling.

    Als je het geld vervolgens aanneemt en je er bewust van bent dat de winkelier te veel geld teruggeeft, dan is dat zeker geen diefstal. Netjes is het niet, maar van diefstal is pas sprake als je “enig goed dat geheel of ten dele aan een ander toebehoort wegneemt, met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen”.

    Als een ander je geld geeft, dan is dat natuurlijk niet het geld ‘wegnemen, met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen’ ;-).

  4. De onverschuldigde betaling is een leerstuk van het verbintenissen. Het verbintenissenrecht loopt in sommige gevallen paralel met het strafrecht, maar in dit geval niet denk ik:

    Als een winkelier je inderdaad te veel geld teruggeeft dan is dat van hem inderdaad een onverschuldigde betaling.

    Als je het geld vervolgens aanneemt en je er bewust van bent dat de winkelier te veel geld teruggeeft, dan is dat zeker geen diefstal. Netjes is het niet, maar van diefstal is pas sprake als je “enig goed dat geheel of ten dele aan een ander toebehoort wegneemt, met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen”.

    Als een ander je geld geeft, dan is dat natuurlijk niet het geld ‘wegnemen, met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen’ ;-).

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *