Helaas: LCD-tv toch niet voor €99,–

Het is een drukke juridische week. Donderdag komt de uitspraak in de civiele zaak Stichting BREIN v. Shareconnector, en vandaag is het “Otto-vonnis” door het Gerechtshof van Den Haag uitgesproken en gepubliceerd.

Onder andere razende reporter en collega Arnoud Engelfriet en digizine Nu.nl berichtten er vandaag al over: de Stichting ‘Postwanorder’ haalt bakzeil bij de rechter. Even terug in de tijd: Postorderwinkel Otto had een foutieve prijs vermeld op haar website voor een LCD-televisie. Deze zouden ze namelijk voor slechts 99 euro van de hand doen.

Otto beriep zich (in mijn ogen terecht) op het vertrouwensbeginsel dat in het Contractenrecht geldt en de Rechtbank en het Hof van Den Haag gingen hier in mee: de consument wist, althans had moeten weten, dat een nieuwe LCD-televisie met dergelijke specificaties, nooit en te nimmer €99,- kan kosten. Het ging daarnaast niet om een actie of “prijsknaller” of iets dergelijks. Het Hof omschrijft dat als volgt:

Een gemiddeld geïnformeerd consument weet immers, althans behoort te weten, dat de prijzen van vergelijkbare lcd televisies variëren van circa € 700,00 tot ongeveer € 1.300,00. 

En had dus kunnen weten dat een prijs van €99,- euro nooit kon kloppen. Een simpel telefoontje of e-mailbericht naar de helpdesk van Otto had de consument duidelijkheid kunnen verschaffen. In een dergelijk geval berust er een onderzoeksplicht op de consument. Het Hof vervolgt:

Zo het de consument al niet meteen duidelijk behoort te zijn dat hier een vergissing in het spel is, dan is het verschil in prijs zo aanzienlijk dat er in ieder geval reden is voor twijfel. Ingeval van twijfel omtrent de juistheid van de prijs dient de consument dienaangaande nader onderzoek te verrichten (artikel 3:11 BW).

Als je het mij vraagt een mooie en rechtvaardige uitspraak. Helaas dus geen €99,- -TV voor de Stichting Postwanorder. Waar echter opvallend genoeg in z’n geheel geen aandacht aan wordt besteed is het feit dat Otto er heel lang, zes dagen, over heeft gedaan om de prijs die op haar website stond aan te passen. Welke rol heeft een dergelijke lange tijd die er overheen gaat om de prijs aan te passen op een geldig beroep op eigenlijke dwaling?.. We zullen het (nog) niet weten..

Eén reactie op “Helaas: LCD-tv toch niet voor €99,–”

  1. Wat ik me later nog bedacht: OTTO probeerde in eerste instantie de koop te ontbinden met een beroep op haar algemene voorwaarden. Daaruit zou je kunnen afleiden dat OTTO zich gebonden voelde aan de overeenkomst. Of niet?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *