Hoe zou het zijn, een dag zonder mobiele telefoon, computers en internet? Veel mensen kunnen deze vraag niet meer goed beantwoorden: we zijn inmiddels al zo lang, zo gewend geraakt aan de gemakken van de digitale wereld die ons wordt aangeboden via de simplificerende algoritmes van Amerikaanse beursgenoteerde bedrijven. Onze smartphone en laptop zijn geen apparaten meer, ze zijn een verlengstuk van de mensheid geworden. Toch doe ik het twee dagen per maand: geen internet, en zo min mogelijk computers. Ik kan niet meer zonder.

Het verlangen naar onverbondenheid is geleidelijk ontstaan tijdens lange vluchten naar Australië, maar ook de keer dat mijn mobiele telefoon stuk was in Dubai en niet meteen gerepareerd kon worden. Met de megaglomane buitenlandse tarieven van onze telecomproviders, loont het sowieso niet om online te zijn aan de andere kant van de wereld. Geen notificaties, geen smsberichten, geen gemiste oproepen die, als je niet snel terugbelt, gevolgd worden door smsjes en mailtjes. Geen e-mails lezen of schrijven, geen Breaking News, geen Hoi hoe gaat het-Whatsappjes of Wat-doe-je-vanavond-Messengerberichten. Mis ik iets? Hoe zou het met mijn oma gaan? Hoe moet ik mijn gedachten nu ordenen, zonder mobiel toetsenbord? Dat schrijven met een pen gaat eigenlijk best wel langzaam.. Hoe zorg ik er voor dat ik dit briefje nu niet kwijtraak? Stress, angst. Stop!

Wat een vrijheid. Rust. Stilte. Helemaal niemand. Ruimte. We zijn vergeten hoe het is om alleen te zijn. Echt alleen. Alleen met je gedachten. Bij mij schoot het ene na het andere idee te binnen. Bijvoorbeeld een nieuwe slide om tijdens mijn presentaties te gebruiken. Maar ook innovatieve concepten en oplossingen voor klanten.

In 2013 was internetbankieren van ING onbereikbaar door DDoS-aanvallen. Terwijl andere technologie- en innovatiedeskundigen in de rij stonden bij het ING-hoofdkantoor om hun dure oplossingen te verkopen, bedacht ik tijdens een van mijn offline-dagen een simpele oplossing die ING nauwelijks geld kostte. Internetbankieren was al gauw weer te bezoeken voor de meeste mensen.

Zo’n offline dag is een ware rollercoaster aan rust, creativiteit en ideeën. Een dag om weer zelfstandig na te denken, zonder iedere paar minuten geprikkeld te worden door een push-notificatie of de drang om uit te vinden hoe het met je mailbox gaat. En de volgende ochtend? Die valt ontzettend mee: in een kwartier, hooguit een half uur heb je alles gelezen en een goed deel van de mensen die je gemist hebt alweer blij gemaakt met een antwoord. Een dag offline zijn maakt dus ook de volgende ochtend veel productiever. Natuurlijk is het verleidelijk om de voordelen van technologie op te noemen. Ik zal de eerste zijn om ze stuk voor stuk te bevestigen. Maar zijn we niet aan het doorslaan? Zijn we niet stiekem afhankelijk van en verslaafd geworden aan digitale media en beeldschermen, die onze gedachten vullen en tegelijkertijd beperken? Hoeveel van onze gedachten worden gestuurd door de algoritmen van internetbedrijven die bepalen wat we zien en lezen van en over de wereld?

Het is goed om af en toe alleen met jezelf te zijn. Zonder je duizend Facebook-vrienden en de miljarden pagina’s die Google heeft geïndexeerd. Zonder mensen die iets van je willen, in de vorm van laagdrempelige smsjes en berichtjes. En zonder al die pushnotificaties die knipperend en geluidmakend je aandacht vragen. Een dag of twee per maand, offline.

Inmiddels doe ik niet anders. Het zijn de leukste dagen in de maand. Ook mijn medewerkers, klanten en leveranciers probeer ik te stimuleren om af en toe analoog onder te duiken. Zodat ze kunnen doen wat ze zelf willen, denken wat ze willen denken en doen waar ze normaal niet aan toekomen of te weinig tijd voor nemen. Durf jij je telefoon en laptop een dag uit te zetten?

Deze column schreef ik op verzoek van het Financieele Dagblad.