Pechtold en Krol schreven afgelopen week een motie om de arbeidsmarkt voor 50-plussers een aangenamere plek te maken. Aangenamer ten koste van wie eigenlijk?

Solidariteit moet van twee kanten komen, zo leert de Van Dale ons, hoewel het woord steeds vaker onterecht gebruikt wordt om aan te geven dat één geïsoleerde groep profiteert, ten nadele van de rest. Meer banen voor 50+‘ers en minder banen voor jongeren. Terwijl jongeren goedkopere arbeid leveren en juist die groep ruimte bieden op de arbeidsmarkt zorgt voor een sterkere concurrentiepositie van Nederland op de lange termijn. En voor een beter concurrerende kenniseconomie, voor de dag ná morgen, zodra de wereldeconomie weer hersteld is. Zodat Krol met de zijnen volop kunnen genieten van hun oude dag.
De werkloosheid onder jongeren in Nederland is 25% hoger dan vorig jaar. En als het aan het gepensioneerde kamerlid ligt, gaat dat percentage volgend jaar door het plafond.

Spanje weet wat er gebeurt als je jongeren vergeet en studerende jongeren vergeet op te nemen in de koopkrachtplaatjes van het CPB, waar overigens ook geen doorrekeningen in stonden voor ZZP’ers – geen vergeten groenten in Nederland, zou je denken. Eén op de twee Spaanse jongeren is werkloos en het gaat meer dan 10 jaar tijd kosten om de werkeloosheid terug te brengen naar het niveau voor de crisis. Een verloren generatie zonder arbeidsverleden, zonder werkervaring, zonder studie.

Op dit moment stijgen verzekeringspremies het hardst voor jongeren, begint de maat waarop je moet studeren McDonalds-achtige smaken te vertonen en onderwijl heeft de generatie Krol het voor elkaar te krijgen ook de WW onbereikbaar te maken voor hen die overgeleverd zijn aan de ^ van Ronald McDonald; want iemand die in 2014 op zijn 25e begint te werken heeft pas 38 jaar later, twee jaar voor de oude pensioenleeftijd, een voldoende arbeidsverleden opgebouwd om recht te hebben op een maximale WW-duur van 2 jaar. Op dit moment heeft iemand die werkloos wordt al recht op 3 maanden WW als hij in de 36 weken voordat hij werkloos werd minimaal 26 weken heeft gewerkt.

Ook studeren in Nederland begint ook steeds meer Spaanse randjes te vertonen. Ook aan de costa heb je geen recht op een basisbeurs, blijven de deuren van de bussen gesloten zonder dat je een kaartje hebt gekocht en áls je al studeert, biedt dat allesbehalve een perspectief op een baan.

Toch is het niet de werkloosheid van jongeren of ouderen die de grootste dreiging vormt voor onze arbeidsmarkt, maar het arbeidstekort waar we in sneltreinvaart op af denderen. 1,2 miljoen openstaande vacatures die niet vervuld zullen gaan worden. En nu écht over tot de orde van de dag.

Deze radiocolumn schreef ik op verzoek van Radio 1-programma TROS in Bedrijf.