Ik ben nu op vakantie, en wat me opvalt is dat veel mensen en stelletjes op het strand de hele dag niet lachen, en dat terwijl ze onder een prachtige zon bruin liggen te worden en aan het genieten zijn van het zoute zeewater.

En omdat ik vandaag en gister naar ‘t zelfde strand ben gegaan, heb ik zelfs twéé dagen zonder lach kunnen tellen!

Nu lach ik ook niet de hele tijd, het zou toch wat zijn, maar toch wel met enige regelmaat! Laat staan wanneer je hier met je vriendin zou zijn en de kans zou krijgen om enkele dagen/weken/maanden/uren/minuten met haar door te brengen op een prachtige locatie met een prachtige omgeving. Met prachtig weer, prachtig eten, prachtig drinken en een prachtige sfeer! Prachtige momenten maken samen, prachtige dingen doen, prachtige gesprekken hebben, prachtige zonsondergangen en lekker tegen elkaar aankruipen in bed of in elkaars armen verdrinken en alles om ons heen vergeten. Daar ga je toch spontaan van lachen?

Het probleem is dat veel mensen leven in onzekerheid, in plaats van onzekere dingen als kansen te zien. Als het slecht gaat met de economie wordt er veel geklaagd door mensen die in onzekerheid leven. Je kunt de situatie óók zien als een kans om een tweedehands handeltje op te zetten: omdat de vraag naar tweedehands waar toe zal nemen!

Om dat te kunnen is het nodig het roer ingrijpend om te gooien. Ik ben daar heel wat dagen geleden al mee begonnen. Doe je vrolijk mee?