De sneeuwvlokken dwarrelen naar beneden, het kwik daalt tot onder het minpunt… de kerstdagen zijn weer aangebroken. Traditiegetrouw (her)overweegt men de vriendschappen die ontstaan en geëindigd zijn het afgelopen jaar, in aanloop naar de jaarwisseling. Altijd leuk die vele kerstkaartjes ontvangen en liefdevolle berichtjes versturen.

Gisteren was ik te vinden bij de wasboxen van BP-tankstation Zwart, om mijn auto ook even een ‘kerstbeurt’ te geven. Het wilde plan bestond bij mij namelijk om last-minute naar Parijs te rijden om eens te zien hoe Noël op z’n Frans is. Omdat de dingen die ik in Nederland te doen had toch ook erg leuk en liefdevol waren, heb ik mijn wilde plannen voor iets minder wilde plannen in moeten ruilen. Maar het was erg gezellig!

Terug naar de wasboxen van de BP. De mensen daar waren wat minder vrolijk. Er stond een lange rij wachtende auto’s – ieder zo’n prachtige ronk creërende vanuit zijn motor, behalve die van mij die ik netjes uit had gezet – voor de vijf wasboxen die ze daar hebben. Allemaal leuke auto’s maar toch zo hier en daar wat minder leuke mensen die in die ronkende auto’s aan het wachten waren. Want ze hadden haast, en dat betekent: voordringen geblazen en agressief reageren als iemand die langer wacht daar niet zo blij van wordt. Mij kan het gestolen worden, als ik me dáár al druk om moet maken…

De kerstdagen zijn in zekere zin ook confronterend: doordat alles – van winkels tot de liedjes op de radio en stemming van mensen – gericht is op contacten, op relaties, ga je ook nadenken over mensen die niet meer in je dagelijkse leven terug te vinden zijn. Het is jammer hoe soms dingen kunnen lopen in het leven maar, daar leer je alleen maar van en wie-weet biedt het leven op een later moment nog eens de kans het beter te doen.

Het is nu Tweede Kerstdag, een bijzonder mooie dag met weer bijzonder leuke dingen op het programma. Mijn internetverbinding van XS4ALL heeft het begeven (dank je wel buren voor het even lenen van jullie trage verbinding), net als vorige maand. Toen heb ik langer dan een week zonder internet gezeten en heel veel interessante boeken gelezen. Om dat toen opgelost te krijgen heb ik 372 minuten aan de telefoon gehangen met de eerste-, tweede-, derde- en vierdelijns helpdesk (misschien stiekem ook wel met de vijfde- t/m de tiendelijns?) van XS4ALL. Allemaal hardwerkende mensen die proberen de klant zo goed mogelijk van dienst te zijn, zou je denken.

Misschien ligt het ook niet aan de wil van die mensen, maar aan de gigantische en kolossale organisatie die schuilgaat achter het merk ‘XS4ALL’. Ik ben altijd – vraag maar aan m’n vrienden – grote fan geweest van XS4ALL. Iets met opkomen voor de belangen van haar klanten en privacy, geloof ik. Met de techniek en de helpdesk zat het goed: je betaalt weliswaar 3x meer voor je verbinding dan bij een andere provider voor een even snelle verbinding nodig zou zijn, maar je verbinding dééd het tenminste en je hoefde – ja: hoefde – niet 50 minuten aan de lijn te blijven voordat je iemand te spreken kreeg.

Wat ik al zei: Kerst is heel erg gericht op relaties. Liefde. Je hebt relaties die, ondanks de sterke aanwezigheid van een oneindige hoeveelheid liefde, op het moment in het leven geen plaats hebben. Als de tijd er rijp voor is dan krijgen die relaties opnieuw een kans, daar ben ik sterk van overtuigd. Maar je hebt ook relaties die, zoals nu in het geval van XS4ALL en mij zelf, dreigen te eindigen omdat er gewoon niet zo veel liefde meer over is. 372 minuten aan de telefoonlijn hangen voordat je probleem opgelost is. Twee keer monteurs over de vloer met bijbehorende halve dagen niet studeren en werken (en nee, ze bleven gelukkig niet slapen). Een e-mail sturen op 19 november waarin je vertelt dat je een probleem hebt, en pas in de loop van december een reactie ontvangen. Niet teruggebeld worden. Een helpdesk die doordeweeks tot acht uur ’s avonds open zou zijn, maar om kwart voor acht al te horen krijgen “wij zijn op dit moment gesloten, wij zijn bereikbaar van maandag tot en met vrijdag, ….”.

Een relatie, ook een zakelijke, is iets waardevols. Daar moet je tijd en energie in stoppen, net als in het zaadje van een bloem, net als de relatie met je ouders, vrienden en partner. Vandaag, op Tweede Kerstdag gaat mijn relatie met XS4ALL opnieuw een deuk oplopen, ik voel het. Maar weet je? Erg vind ik het niet, want als ik me dáár al druk om moet maken…

In tegenstelling tot zo’n relatie waar de liefde nog wel aanwezig is, en je diep van binnen het gevoel hebt door te willen vechten, is het voor wat mijn privé-ADSL-verbinding betreft misschien wel tijd om op zoek te gaan naar een andere provider. Een provider waar ze wel op de klok kunnen kijken. En snel reageren op e-mails. En tot die tijd – of mocht een ontroerde XS4ALL-medewerker eerder mijn betoog lezen en besluiten er iets mee te gaan doen – verschuil ik mezelf lekker tussen een hele stapel nieuw aangeschafte boeken, lekkere warme fleecedekens en gezellige dagen en avonden met vrienden en familie.

Vanuit Amsterdam wil ik je een geweldige kerst toewensen en alvast een prachtig uiteinde van het jaar 2007!

Danny Mekic’,

d@nny.nl

Update 12:50 uur: Blijkbaar houdt XS4ALL mijn weblog goed in de gaten, ik heb weer internet. Ben benieuwd of en hoe snel ik reactie krijg op mijn drie e-mails die ik naar de verschillende afdelingen van XS4ALL heb verzonden vannacht. Ik hou jullie uiteraard op de hoogte!

Update 4 januari 2008: Mail terug. Of ik ‘even’ telefonisch contact wil zoeken.