Het ondernemende karakter van Danny Mekic’ is al van jongs af aan aanwezig. Hij begon op twaalfjarige leeftijd met vrijwilligerswerk bij HetNet, werkte als fotograaf en programmeur voor het (internationale) Eurovisie Songfestival en richtte op z’n vijftiende zijn eerste bedrijf op. In 2009 werd hij door Sprout uitgeroepen tot ‘meest succesvolle jonge ondernemer’. Vanuit zijn bedrijf NewTeam – een adviesbureau gerund door tieners en twintigers – werkt hij als multi-disciplinaire expert voor non-profit organisaties, onderwijsinstellingen, overheden en commerciële organisaties. Naast zijn vaste werkzaamheden is hij regelmatig te zien in de media. Daarnaast is hij ook consultant, spreker, dagvoorzitter, mediator en docent.

Het ondernemende karakter is al van jongs af aan aanwezig bij u. Heeft het milieu waarin u bent opgegroeid daarbij een rol gespeeld of zijn bepaalde personen van invloed geweest?

“Zowel mijn opa, die docent werktuigbouwkunde was, als mijn ouders zijn van grote invloed geweest. Mijn vader heeft me op jonge leeftijd kennis laten maken met technologie, ik raakte op slag verliefd. Mijn moeder is een echte Amsterdamse, maar mijn vader komt uit voormalig Joegoslavië. In de jaren ’90 –tijdens de derde Balkanoorlog– werden daar de landlijnen doorgeknipt, waardoor geen contact meer mogelijk was met mijn opa — die in die tijd heel veel doorzettingsvermogen heeft getoond. Mijn vader is radiozendamateur, we hadden een grote zendmast op de flat. Hierdoor konden we toch elke avond contact hebben met familie en vrienden. Ook andere mensen kwamen langs, zodat zij via de radio ook de mogelijkheid kregen om met hun families te praten. Daar is echt mijn passie voor technologie ontstaan. Het kan zoveel voor mensen en hun levens betekenen. In mijn tijd als vrijwilliger bij Clubs.nl –waar ik vanaf mijn twaalfde rondliep–, heb ik leren programmeren. In die tijd kwam technologie voor mij echt tot leven.”

“Wat heel erg belangrijk is, is dat je je laat inspireren door iedereen die je tegenkomt in het leven. Iedereen heeft je iets te leren, als je goed en lang genoeg luistert en kijkt. Je moet inspiratie uit de gehele omgeving halen. Ook moet je oppassen voor te veel ‘ja-knikkers’, je hebt mensen in je omgeving nodig die eerlijk en kritisch durven te zijn. Als je alleen maar mensen om je heen verzamelt die altijd positief en enthousiast zijn en voor ieder klein succesje klappen, dan kun je er alleen zélf achter komen dat je iets doms aan het doen bent. Dan sta je er dus eigenlijk alleen voor.”

Het definitieve besluit om de middelbare school vroegtijdig te verlaten is iets wat niet veel van uw leeftijdsgenoten zullen durven.  Bent u ooit bang geweest voor de eventuele consequenties?

“Om iets te durven moet je angstig zijn. De angst om te stoppen bestond vooral bij mijn ouders en toenmalige vriendin, bij mij niet zozeer, ik stopte ook niet zomaar. Het besluit om te stoppen kwam na maanden dubben, ik had wat geld gespaard en een groeiend bedrijf opgebouwd om op terug te vallen. Om je hart te kunnen volgen, moet je risico’s durven nemen. En om hulp durven te vragen: mijn vrienden steunden me enorm bij deze stap. En je moet altijd een plan B hebben: van school mocht ik op ieder willekeurig moment terugkeren. Van dat aanbod heb ik gelukkig geen gebruik hoeven maken, maar het had zo anders kunnen lopen.”

“Mijn reis, of noem het carrière, kent allerlei aftakkingen, gaandeweg leer ik veel. Op de middelbare school ontbrak het mij aan verdieping, ik was te onrustig en werd afgeleid door mijn werk. Toen werkte ik als programmeur voor verschillende bedrijven, maar ook het Eurovisie Songfestival. Daar heb ik de kans gekregen om al jong internationale ervaring op te doen, iets wat me heel erg is bevallen. Veel opdrachten waar ik mee te maken kreeg bevatte een juridisch component, daardoor kwam ik in aanraking met het recht. De ontwikkeling van het recht en jurisprudentie rondom het internet en technologie kwam heel erg in een stroomversnelling terecht;  een studie Rechtsgeleerdheid was dan ook een logische keuze. Het probleem was echter dat ik was gestopt met de middelbare school in VWO 5. Een mogelijkheid om toch tot een universitaire studie toegelaten te worden is via een colloquium doctum, een toelatingsexamen waarbij wordt gekeken of je het academische niveau aankunt. De Universiteit van Amsterdam had echter de fout gemaakt om mij op twintigjarige leeftijd toe te laten tot het examen, terwijl je hiervoor wettelijk gezien eenentwintig diende te zijn. Ik had het examen gemaakt en was geslaagd, maar werd geweigerd toen ze erachter kwamen dat ik te jong was. Met behulp van een advocaat heb ik mij uiteindelijk kunnen beroepen op de hardheidsclausule, wat achteraf niet nodig bleek te zijn: de universiteit schreef me in als contractstudent waar geen toelatings- of leeftijdsvereisten voor bestaan. Ik ben blij dat ik deze studie ben gaan volgen: het geeft de wereld diepgang en zorgt ervoor dat je op een autonome manier naar de wereld kunt kijken. Nu volg ik interessante vakken bij de studies Communicatiewetenschap, Psychologie en Economie. Deze wetenschappen kwamen vaak voorbij in het werk dat ik doe en ik wilde minder van anderen afhankelijk zijn om er een mening over te kunnen vormen.”

U werkt nu voor NewTeam als multi-disciplinaire expert voor verschillende organisaties, instellingen en overheden. Waarom besloot u dit bedrijf op te richten?

“Vanuit mijn eerste bedrijf werd ik steeds vaker gevraagd om een keer een analyse te doen van hoe andere, vaak grote bedrijven, het deden op het gebied van technologie en internet. Dan ga je één keer langs in een boardroom en worden je hersenen leeggetrokken in ruil voor een fles wijn en een boekenbon, geld vroeg ik er toen niet voor. Ik wilde alleen lange betrokken blijven en er zelf ook wat van kunnen leren. Toen ben ik langere projecten gaan doen, onder ander bij de Politie Haaglanden als internetstrateeg. Ook vroeg Raj Patel, de toenmalige directeur van Exact, of ik een nieuwe basis wilde ontwikkelen voor hun online productlijn en af en toe aan wilde schuiven bij meetings van de Raad van Bestuur. Dit ben ik met veel plezier gaan doen, maar wel miste ik in dat werk mijn eigen, directe collega’s. In die tijd zag ik steeds meer jonge, zelfstandige ondernemers in vergelijkbare rollen bedrijven adviseren. Het leek mij toen een goed idee om met elkaar de stap te wagen om samen te werken en als een groter geheel grotere projecten te doen. Hier is uiteindelijk NewTeam uit voortgevloeid.”

“Het probleem van vandaag is dat de grote uitdagingen van organisaties van morgen, de oplossingen van gisteren waren. Er wordt dus niet duurzaam genoeg geïnnoveerd. Met NewTeam specialiseren we ons in die strategische vraagstukken en uitdagingen van morgen, vaak. Dit doen wij met expertise op allerlei gebieden, zoals technologie, media, communicatie, ondernemerschap en het recht, vooral voor grote commerciële bedrijven maar bijvoorbeeld ook de FIOD, Belastingdienst, de Rechtspraak. Ook dienen we soms als (schaduw)adviseurs van grote consultancybedrijven en communicatiebureaus, die wij prikkelen en voeden met kennis over en ervaring binnen onze vakgebieden.”

Bent u tevreden over hoe uw carrière tot op heden is verlopen?

“Het werk dat ik nu mag doen en de weg hiernaartoe ben ik erg dankbaar voor en wil ik zeker nog een paar jaar mee doorgaan. Het is nog heel erg leerzaam, maar hoe verder je je in een bepaald onderwerp verdiept, hoe lastiger het wordt om nieuwe dingen bij te leren (omdat complexere inzichten meer tijd en aandacht vragen) en hoe groter de kans is dat je een tunnelvisie ontwikkelt. Dat moet je voorkomen. Gelukkig staan we met onze voeten in de klei van grote organisaties, vaak midden in de staat van de samenleving, waar veel uitdagingen te vinden zijn en je de meest uiteenlopende gesprekken voert met telkens weer andere mensen. Dit is heel waardevol: hoe meer mensen je kent, hoe krachtiger je erin staat.”

“Toch wil ik er over een jaar of vier een tijdje tussenuit gaan en rond de wereld reizen als pianist, gewoon een tijdje ‘zijn’ en nadenken. Dat lijkt me echt geweldig. Het is een hele relaxte manier om veel mensen van allerlei pluimage te ontmoeten. Daarnaast is het ook een uitdaging: vertrekken met een paar honderd euro en dan geld verdienen met pianospelen. Als het dan uiteindelijk niet lukt, dan wil ik niet terugvallen op de mensen die ik ken, zoals opdrachtgevers in de hotelbranche. De uitdaging is juist iets vanuit het niets opbouwen en de wereld zien zoals ze is. De enige manier om van andere landen en culturen te leren, is door ze te ondergaan.”

Wat is het beste advies dat iemand u ooit gegeven heeft?

“Dat zijn misschien wel Peter L. Berger en Thomas Luckmann geweest, auteurs van het boek ‘The Social Construction of Reality’ dat gaat over de theorie dat de manier waarop wij dingen zien grotendeels afhankelijk is van de omgeving waarin we zijn opgegroeid en leven. Onze perceptie van de werkelijkheid is dus gekleurd door onze overtuigingen, achtergronden en ervaringen. Het boek heeft mij doen beseffen dat als je de wereld wilt begrijpen, je haar moet proberen te zien zoals ze is —een toga is bijvoorbeeld slechts een zwarte jurk met witte slabber als je in een Afrikaanse volksstam bent gevormd— en vervolgens afzonderlijk de interpretatie die wij er aan geven te beschouwen. Dit zorgt ervoor dat alles twee lagen krijgt: een waarneming en de door ons geprojecteerde waarde. Het helpt je de omgeving te begrijpen.”

Heeft u nog een laatste tip voor onze rechtenstudenten?

We zullen waarschijnlijk vijftig jaar moeten gaan werken voordat we met pensioen mogen, als zoiets dan nog bestaat. Daarmee is het belangrijker dan ooit dat je je werk leuk vindt. Maar om het werk te kunnen doen dat je leuk vindt, moet je wel weten wat je leuk vindt en er ook de beste kandidaat voor zijn. Je hebt nu de kans om er dingen naast te doen, volg bijvoorbeeld ieder jaar een Summer Course. Dit is heel interessant, vaak betaalbaar –wees brutaal en vraag om extra armestudentenkorting– en neemt slechts een paar weken in beslag. Het is een kans om nieuwe mensen te ontmoeten. Ontdek ook wat bij jou een vlam aanwakkert, waar je gepassioneerd in bent. Zoek de verdieping om te kijken of je iets leuk vindt en blijf hiermee dan nieuwe dingen ontdekken. Daag jezelf altijd uit om iets te doen dat beter is dan het bestaande. En als je nu geen bijbaan hebt of biertjes tapt: je doet meer relevante werkervaring op binnen een organisatie.”

“Verder: alle mensen die je ontmoet, zijn bereid je te helpen. Geef aandacht en deel je kennis. Probeer gevraagd en ongevraagd iets te betekenen in het leven van een ander. Denk hierbij niet gelijk vanuit een financieel oogpunt. Geld is vaak een drijfveer, maar op de lange termijn heb je meer aan een groot netwerk en aantoonbare werkervaring. Ik heb jarenlang  vrijwilligerswerk bij Het Net gedaan, maar voor nog veel meer jaren is dat bedrijf klant bij mij geweest.”

“Het is ook belangrijk dat je leert een eigen mening te vormen. Het onderwijssysteem leert ons om een mening van een ander aan te nemen en te verdedigen, terwijl het juist in de wetenschappelijke wereld belangrijk is om bestaande inzichten soms ter discussie te stellen Publiceer veel, dit heeft als voordeel dat je beter leert schrijven. Je moet zulke uitdagingen voor jezelf creëren. Wees ook nieuwsgierig, stel zo vaak mogelijk de “waarom?”-vraag. Accepteer iets omdat je het er mee eens bent, ben je dit niet, praat er over. Het maakt je een betere versie van jezelf en van de wereld.”