Danny Mekic’ (24) was vijftien toen hij zijn eerste onderneming begon. Onlangs is hij gestart met NewTeam, een bureau dat gerund wordt door tieners en twintigers en adviseert over technologie, media en communicatie.

Dit interview is gepubliceerd in het magazine CreditMind van GGN

Kun jij, door jouw contacten met jongeren, verklaren waarom zij financiële problemen verbergen en geen hulp zoeken bij schuldhulpverlening?

“wat mij als docent aan universiteiten opvalt, is dat jongeren het stoer vinden niet rond te komen met hun toelage. als ze rood staan, hebben ze niet het gevoel dat zij geen geld hebben. Ze kijken niet verder dan wat zij op zak hebben om in de kroeg te betalen. Zij zijn slecht in het in kaart brengen van wat nog te verwachten is aan huur, telefoon, abonnementen en zo. Zij storen zich niet aan twee, drie aanmaningen. Ze weten precies hoelang zij betalingen kunnen rekken en welke de meeste rek hebben. hulp vragen staat in hun beleving gelijk aan gezichtsverlies naar hun vrienden, maar ook naar zichzelf. Ik vraag me af of zij hun financiële problemen verbergen of geen hulp durven zoeken. Ik geloof eerder dat hun houding het resultaat is van de individualistische samenleving. Jongeren willen alles zelf doen en regelen. ook schulden die hoog zijn opgelopen.”

Gaat dat erger worden als jongeren straks met de mobiele telefoon kunnen betalen?

“Als je vroeger iets kocht dan had je daarvoor bankbiljetten nodig. Dat was nog niet zo gek, want je was daardoor bewust bezig met geld. Het betaalgemak gaat nu zover, dat je de problemen pas voelt als het te laat is. Als je geen cash meer kunt opnemen en automatische incasso’s – en alle volgende betalingen – niet meer worden afgeschreven. De telefoon is in het leven van jongeren een gebruiksvoorwerp waarmee ze de hele dag zorgeloos omgaan. Die zorgeloosheid zal zich straks ook uitstrekken tot het betalen met de mobiel. technisch gezien is het natuurlijk een prachtige ontwikkeling. de uitdaging voor de financiële wereld, maar ook voor bedrijven als GGN en telecombedrijven, is bedenken hoe je deze innovatie ook kunt gebruiken om de financiële situatie van jongeren inzichtelijk te maken en hen te behoeden voor financiële uitglijders.”

Wat betekent geld voor jou persoonlijk?

“Vrijheid. Ik ben op mijn vijftiende begonnen met ondernemen, omdat bedrijven een vijftienjarige niet de kans geven zijn of haar ideeën waar te maken. Dat is voorbehouden aan ouderen met veel ervaring. Ik wilde de wereld ook laten zien dat je veel kunt bereiken zonder studie. Als zelfstandige bouw je een veel beter netwerk op dan in loondienst. De lol in het ondernemen begon later pas te komen, nadat ik de eerste facturen had verstuurd en het eerste geld binnenkwam. Na de tweede en de derde klant ging het ondernemersgevoel meer knagen. Ik ontdekte wat die vrijheid opleverde. De reis- en verblijfkosten van mijn eerste reis naar Amerika heb ik betaald met adviezen aan het hotelbedrijf.”

Hoe zou je je eigen betaalgedrag omschrijven?

“Privé moet ik wel eens herinnerd worden aan het betalen van facturen. Ik heb mijn betaalgedrag zoveel mogelijk geautomatiseerd, maar ik heb ook een ondergrens voor het saldo vastgesteld, zodat er altijd voldoende geld op de rekening staat. Ik ben een fel tegenstander van rood staan. Die mogelijkheid heb ik meteen laten schrappen toen ik onlangs een nieuwe privérekening moest openen. Ik heb nooit rood gestaan en ik zal nooit rood staan. Elke andere vorm van lenen – in vergelijking met lenen van een bank – is een stuk voordeliger. Ik zou zeggen: leen van vrienden. dat is goedkoper en door de sociale controle betaal je sneller terug. of ga een keer minder op vakantie. Als je maar geen tien procent aan de bank hoeft te betalen.”