Het verbaast me hoe vaak het in mijn omgeving voorkomt dat mensen te maken krijgen met het (vaak per ongeluk) doen van een onverschuldigde betaling. Een goed voorbeeld is het per ongeluk te veel overmaken van geld naar een leverancier of (oud-)medewerker (onverschuldigd loon), of het bij het overmaken invoeren van een verkeerd rekeningnummer.
Het is dan ook goed om te weten dat onze formele wetgever er voor gekozen heeft om bepalingen over de onverschuldigde betaling op te nemen in het Burgerlijk Wetboek, en wel in artikel 6:203 BW. Wanneer is er sprake van een onverschuldigde betaling die middels een vordering verhaald kan worden? Hier zijn drie criteria voor te vinden:
- Er moet sprake zijn van een ‘betaling’ (tussen aanhalingstekens, omdat het niet alleen om een geldelijke betaling kan gaan, maar ook om een betaling in natura of in de vorm van arbeid);
- De betaling moet hebben plaatsgevonden door de verstrekker (de ‘prestant’) aan de ontvanger;
- De betaling die heeft plaatsgevonden moet er een zijn zónder rechtsgrond.
1. Een betaling
De betaling waar ik het hierboven over heb gehad, kan ook bestaan uit een betaling in natura of arbeid. Denk aan de schilder die het verkeerde huis schildert (ook dan is de ‘betaling’, het schilderen, onverschuldigd).
3. Zonder rechtsgrond
Zonder rechtsgrond wil zeggen: het ontbreken van een reden die te herleiden is tot het recht die het verrichten van de betaling/de prestatie rechtvaardigt.
Heb je bijvoorbeeld te veel geld of geld naar een verkeerd rekeningnummer overgemaakt? Dan kun je op basis van de geldende regelgeving het geld terugvorderen via de rechter. Vaak zal het zo ver niet hoeven komen: een vriendelijk verzoek per brief kan een hoop wonderen verrichten, maar het is goed om te weten dat in het uiterste geval het recht aan jouw zijde staat in een dergelijke situatie.
Geef een reactie