FD: 112: Wèl spoed, géén politie

Deze column is geschreven voor het Financieele Dagblad.

Veel bedrijven maken geen of heel slecht gebruik van de laatste wetenschappelijke inzichten bij het ontwikkelen van producten en strategieën. Hoe dat komt? Wetenschap kost tijd en tijd hebben de meeste mensen niet, laat staan directieleden die – al dan niet onder druk van aandeelhouders – worden afgerekend op de hoeveelheid zweet op hun voorhoofd. En tijd kost geld.

Ik vind het juist erg belangrijk om van de laatste wetenschappelijke inzichten gebruik te kunnen maken en gebruik te maken. Daarom stimuleer ik binnen mijn bedrijf persoonlijke ontwikkeling en stuur ik niet zelden medewerkers naar seminars en congressen in binnen- en buitenland.

Zelf volg ik de Honoursbachelor (dat is een verzwaard programma) Rechtsgeleerdheid om binnen enkele jaren de mr. titel te mogen voeren en, dat hoop ik in ieder geval, een slimme rechtsjurist te worden. Deze studie volg ik aan de Universiteit van Amsterdam, de faculteit is gevestigd in de Oudemanhuispoort, een historische locatie in de binnenstad van onze hoofdstad, waar ik ook lesgeef aan eerstejaarsstudenten.

Vorige week was ik op weg naar de faculteit toen ik zag hoe op de Nieuwezijds Voorburgwal een gewapende vechtpartij ontstond. Voorbijgangers liepen – daarom heten ze waarschijnlijk voorbij’gangers’ – rustig voorbij, maar ik vond het toch wel belangrijk om de politie er van te waarschuwen omdat gewapende vechtpartijen niet zelden slecht aflopen. Geen spoed, wel politie? Dan moet ik 0900-8844 bellen. Spoed had ik echter wel.

Tuuuut – Tuuuut – Tuuuut – Tuuut .. zucht dat duurt lang. “112 alarmcentrale, met wie kan ik u doorverbinden?” – Met de politie graag. “In welke plaats?” (het is inmiddels heel simpel mogelijk om te traceren vanuit welke stad een mobiel gesprek plaatsvindt, maar nu even niet) – Amsterdam.

Vervolgens hing ik zeker twintig seconden in de wacht en ik moest gedurende die veel te lange tijd aanschouwen hoe de ene persoon de andere persoon achterna rende, geen pretje. Twintig seconden is natuurlijk veel te lang.

Maar dat is een typisch probleem van callcentra. Het is natuurlijk extra kwalijk te noemen dat het zo lang duurt voordat je verbonden bent met het callcenter van de politie, maar ook in de internetbranche – waar ik werkzaam ben – is het droevig gesteld met de telefonische bereikbaarheid. Niet zelden hoor ik verhalen van klanten over dat ze bij andere providers dan mijn bedrijf soms gerust 20 tot maar liefst 50 minuten naar een bandje mogen luisteren voordat ze iemand te spreken krijgen.

Iets wat ik in mijn bedrijf anders aanpak… Binnenkort meer.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *