Slechts vijftien lentes jong begon hij zijn allereerste bedrijf. Twee jaar later stopte hij met school en nu, een decennium later, mag hij zichzelf topondernemer en dé internetexpert van ons land noemen.

Hoe schopt een 25 jarige Amsterdammer, zonder diploma, het tot topondernemer?

Op 12-jarige leeftijd ben ik vrijwilligerswerk gaan doen bij Het Net, één van de eerste internet providers van Nederland. Daar werd op dat moment hét internet gemaakt. Tenminste, zo voelde dat. Niemand had verstand van internet. Bedrijven hadden nog geen websites en er waren maar een paar bedrijven in ons land die op dat moment het internet bij mensen in de woonkamer brachten. Mijn vader was vanwege zijn werk één van de vroege internetgebruikers. Ik vond dat fantastisch! Ondanks dat het internet toen nog heel klein was, zag ik dat dit een toegangspoort zou worden naar de rest van de wereld. Zodra ik thuis kwam van school ging de computer aan en ging ik kijken naar wat het internet allemaal te bieden had. Dit was mijn leerschool. Tijdens mijn tijd bij Het Net ontdekte ik de schoonheid van het internet en ontwikkelde ik een passie voor de interactie tussen techniek en mensen. Na een tijd startte ik mijn eigen programmeerbedrijfje. Eigenlijk was het de omgekeerde volgorde: ik zag mezelf niet als ondernemer, ik had namelijk geen plan. Ik was gewoon iets gaan doen wat ik leuk vond en daar werd ik goed in waardoor mensen mij daarvoor wilden betalen. Het werk werd steeds drukker en leuker, en naar school gaan werd steeds saaier. Ik kreeg meer mot met mijn docenten en docenten onderling kregen ook mot omdat ze niet wisten wat ze met me aan moesten. Op een gegeven moment werd dat emotioneel en lichamelijk heel zwaar en drie weken later zat ik niet meer op school. Dit ging echter niet makkelijk hoor. Iedereen was er op tegen, maar juist hierdoor dacht ik: ‘waarom is dit iets waar iedereen collectief een soort van zombieantwoord op geeft?!’ Het leek alsof de wereld gek aan het worden was. Na 5 vwo ben ik uiteindelijk gestopt en ben ik me op mijn bedrijf gaan richten. Nadat ik in 2008 en 2009 verschillende prijzen en onderscheidingen had gekregen, werd ik opeens door verschillende CEO’s van grote bedrijven benaderd. Ze vroegen me om hun bedrijf, website en internetstrategie te analyseren. Ik werd daar onzeker van en dacht: ‘wie ben ik om die mensen te kunnen helpen?’ Daarbij liep ik vaak tegen juridische vraagstukken aan waar ik advocaten voor moest inhuren. Die zijn heel duur en ik was vaak niet tevreden over hun werk. Bovendien kon ik hen niet controleren. Als een bedrijfsjurist zei ‘het kan niet, want het mag niet’, was ik geen discussiepartner. Ik had de kennis niet in huis. Om deze reden ben ik rechten gaan studeren. Fantastisch! Het aardige van een opleiding is dat je als het ware aan een infuus hangt waar zo nu en dan een druppeltje intellect doorheen komt. Ik denk dat hoe meer je begrijpt van de wereld, hoe meer je rust kunt vinden in hoe het is en hoe blijer je daarmee kunt zijn. Uiteindelijk ben ik mijn bedrijf NewTeam begonnen. Dit is een adviesbureau op het gebied van technologie, media en communicatie. Het wordt gerund door tieners en twintigers en we werken inmiddels voor 30 van de 100 grootste bedrijven van Nederland.

Hoe ziet een dag van Danny Mekic’ eruit?

Niemand heeft mij geleerd hoe ik mijn dag moet indelen, ik deed altijd maar wat. Al moet ik zeggen dat het tegenwoordig redelijk gestructureerd is. De ochtenden zijn heilig, dan wil ik rust hebben. Dat betekent geen afspraken, geen telefoontjes of drukte. De ochtend is van mij. Ik besteed deze vaak met het schrijven van rapporten en het volgen van het nieuws. Voor mijn werk is het belangrijk te weten wat er speelt: wat zijn de nieuwste technieken en ontwikkelingen en waar liggen de kansen? ‘s Middags wil ik eigenlijk zoveel mogelijk op pad zijn. Dan ben ik ‘en route’ en probeer ik zo efficiënt mogelijk te werken. Daarmee bedoel ik niet ‘economisch efficiënt’, want dat moet je denk ik pas doen als je klaar bent met je eigen ontwikkeling en echt bezig bent met carrière maken. Ik neem mezelf nog niet serieus genoeg om zo’n leven te gaan leiden. Je moet doen wat jou verder helpt. Dat is ook waarom ik best vaak opdrachten weiger: ik wil niet tien keer hetzelfde trucje uithalen.

Wat maakt uw bedrijf NewTeam zo succesvol?

Wij vinden het leuk iets één keer te doen. Als het een succes is, dan zijn we blij en gaan we verder. We vallen niet eindeloos in herhaling bij iedereen die een zak met geld meeneemt. Je moet wel verder willen als persoon. Daarin zit het onderscheid tussen NewTeam en andere adviesbureaus. De concurrentie is heel erg gedreven door geld. Daar waar dat soort bedrijven vaak een minimum aantal rendabele uren hebben, hebben wij juist een maximum van 70 procent. Je mag niet meer dan 70 procent declarabel zijn, omdat je, als je meer dan zeven van de tien uur bezig bent voor de klant, te weinig bezig bent met zelfreflectie. Je moet als consultant niet alleen veel verstand hebben van de dingen waar je in adviseert, maar vooral ook heel goed weten waar je geen verstand van hebt. Dat is echt het leuke aan het bedrijf. NewTeam is succesvol in de zin dat we een kleiner aanbod hebben dan de vraag. Eén van de factoren waarom onze klanten terug blijven komen is dat het een klein bedrijf is met een overzichtelijk team. We zijn met z’n tienen en hebben verschillende disciplines. Klanten weten dus ook rondom welke thema’s we expertise en ervaring verzameld hebben. Je huurt bij ons niet het bedrijf maar de persoon in, daar is onze manier van werken op ingericht. Bij ons kun je niet je verantwoordelijkheid doorschuiven, wat ervoor zorgt dat iedereen vergelijkbare werkzaamheden heeft vanuit een andere inhoudelijke invalshoek. Iedereen is voor een deel accountmanager, doet een stukje administratie, marketing en projectmanagement. Dat is veel leuker, het is één grote leerschool.

In hoeverre denkt u dat sociale media een bedreiging vormen voor de privacy van internetgebruikers?

Sociale media maken een soort snoepwinkel van hun sites, waardoor je als gebruiker steeds meer van jezelf laat zien. We zijn daardoor zelf het grootste gevaar voor onze eigen privacy, want wat jij zelf niet plaatst op social media, bestaat ook niet en kan dus geen inbreuk maken op je privacy. Bedrijven proberen de grens van privacybescherming overigens wel op te rekken. Neem bijvoorbeeld Streetview van Google, daar moeten we waakzaam voor zijn.

U bent momenteel bezig met het schrijven van een boek getiteld ‘Ondernemer in een week’. Over welke kwaliteiten moet een jonge succesvolle ondernemer volgens u beschikken?

De eerste zin van het boek wordt waarschijnlijk ‘Haha, dat kan helemaal niet, sukkel!’ Het eerste hoofdstuk is het belangrijkste hoofdstuk en gaat over de vraag die elke ondernemer zichzelf moet stellen, namelijk: Wil ik dit wel? Realiseer ik mij wat dit van mijzelf, mijn partner, mijn kinderen, mijn studie en van mijn bestaan gaat vragen? Tegelijkertijd moet je je realiseren dat je maar één kans hebt om dit te doen. Veel mensen denken dat er door na te denken iets gebeurt, maar dit gebeurt alleen in je hoofd. Voor de rest van de wereld is nog niets van die verandering merkbaar. Daarom is mijn strategie bij beginnende ondernemers vaak gewoon het geven van een duwtje in de rug. Ik denk namelijk dat iedereen die een normale baan kan hebben ook ondernemer kan worden. Als je naar Nederland kijkt zijn er één miljoen ondernemers, zzp’ers meegeteld. Wil je een betere ondernemer zijn dan zul je vooral moeten zoeken naar hoe je jezelf kunt versterken, dat is heel on-Nederlands. In het Nederlandse onderwijssysteem wordt vooral gezocht naar waar je niet goed in bent, daar wordt vervolgens de nadruk op gelegd. Iedereen wordt dus beter op het gebied waar hij of zij het slechtste in is. Als ondernemer moet je juist kijken: Waar ben ik goed in? Wat vind ik leuk? Wat heb ik nodig? Uiteindelijk moet je ervoor zorgen dat je daarin uitblinkt. We herinneren mensen door positieve dingen en ik denk dat ondernemers dat heel goed in de gaten hebben. Daarbij moet ik wel zeggen dat niemand jou als ondernemer moeilijke vragen stelt. Je werkt voor jezelf, dus je moet wel gedisciplineerd zijn. Zelfkennis is daarbij heel belangrijk. Ik weet van mezelf dat als ik veel wijn drink, de dag erna voor mij een stuk minder te bieden heeft. Iemand in loondienst die zijn werkzaamheden niet zo heel boeiend vindt heeft geen enkele moeite met een avondje flink doorzakken. Ik heb echter de kans gekregen te doen wat ik echt leuk vind, dus als ik scherp en fris wil zijn omdat ik afspraken heb staan die belangrijk zijn, dan moet ik daar zelf voor zorgen.

U probeert ondernemerschap bij jongeren te stimuleren. Waar zijn de grote voordelen voor jonge ondernemers?

Als je jong bent heb je veel meer ruimte om dingen te doen. Je bent nog niet vastgezet door vaste lasten. Denk aan een eigen huis, een partner of kinderen. Je hebt dus op allerlei niveaus veel meer vrijheid als je jong bent. Daarbij komt dat het van jonge mensen veel makkelijker geaccepteerd wordt als je iets doet wat onhandig is of als je een foutje maakt. Toen ik jong was bouwde ik software, als daar een keer een foutmelding uitkwam dan vond men dat helemaal niet erg. Als ik mezelf ga verkopen als grote naam en 400 euro per uur vraag, dan moet het echter wel foutloos opgeleverd worden.

Wat houdt jongeren dan toch vaak tegen?

De grootste valkuil ben je zelf. Ik ga er vanuit dat, als je op jonge leeftijd gaat ondernemen, je hebt nagedacht
of het plan uitvoerbaar is en of het niet te riskant is. Als je met mensen hebt gesproken en iedereen zegt dat het verantwoord is, dan is het dat ook. Er zullen altijd risico’s zijn. Je moet ervoor zorgen dat deze zoveel mogelijk worden beperkt. Dit kan op tal van manieren, bijvoorbeeld door de schaal te verkleinen. De grootste valkuil is dat je jezelf onderschat: dat je zegt ‘ik kan dat toch niet’. Op deze manier heb je het al afgekapt voordat je het hebt geprobeerd.

In uw carrière heeft u meerdere onderscheidingen mogen ontvangen: hoogvliegers jonger dan 40 jaar (Quote, 2008), een van de vijftig grootste talenten van Nederland (Elsevier, 2009) en meest succesvolle jonge ondernemer 2009 (Sprout). Heeft dit invloed gehad op uw carrière?

Die prijzen kreeg ik op me afgevuurd. Dat was iets wat de wereld had besloten over mij en over wat ik deed. Daarvoor was ik totaal niemand. Ik had mijn eigen bedrijf, medewerkers en klanten. Maar doordat je door een paar journalisten wordt opgespoord, op een voetstuk wordt geplaatst en groot in de media wordt gepubliceerd, heb je opeens ook een verschijning in de buitenwereld. Dus wat er vooral gebeurde was dat de wereld mij opeens via die publicaties ontdekte. Toen ontdekte ik ook dat de wereld eigenlijk ontzettend lui is. Al die journalisten begonnen elkaar na te schrijven. Toen ik eenmaal in de ene lijst stond, kwam er nog één en nog één. Ik krijg nu nog steeds mailtjes met vragen of ik mee wil doen aan een of andere wedstrijd.

Ik heb drie onderscheidingen gehad. Toen vond ik het ook wel goed geweest. Want je moet je altijd afvragen: ‘waarom doe je dingen?’ Stel dat ik iedere maand een prijs zou krijgen, dan zou het voor de wereld bijna lijken alsof ik het daar voor doe. Dat is natuurlijk niet zo. Uiteindelijk doe je het allemaal voor jezelf, maar ik vond het natuurlijk wel vleiend. Het deed mij heel veel, omdat dit voor mij een stukje onzekerheid wegnam die ik heb gekregen bij het niet afronden van mijn middelbare school.

Wat zijn uw adviezen voor studenten van Tilburg University?

Durf te dromen! Laat je daarbij niet tegenhouden door andere mensen. Van nature is de mens gemaakt om angstig te zijn. Terwijl als ik naar deze wereld kijk, zeker Nederland, je ziet dat vrijwel alles waar we bang voor zouden kunnen zijn gezekerd is. Er zit een soort veiligheidsconstructie op. Stel nu dat ik niet bang ben, maar jullie zijn wel bang voor wat ik ga doen. Dan zeggen jullie: ‘Danny, zou je dat nu wel doen? Weet je dat wel zeker? Ik zou dat niet durven hoor!’ We proberen elkaar dus angst aan te praten. Vandaar mijn tweede advies: laat je niet gek maken. Wees behoedzaam, maar niet bang. Daarnaast is het belangrijk om na te denken over welke plek je wilt innemen in de samenleving. Als je in de voorhoede wilt staan en snel carrière wilt maken, dan moet je goed nadenken over wat jou echt anders maakt.

Je moet nadenken over een unieke visie en hoe je jezelf wilt onderscheiden. Mijn ervaring is dat mensen willen werken met unieke mensen. We zijn allemaal uniek, alleen zien we dat niet altijd. Tot slot is het heel belangrijk dat je je eigen plek bewaakt. Zorg voor eigen opvattingen en eigen meningen. Waar je ook terechtkomt, in loondienst, als ondernemer of als zzp’er: maak goede afspraken en zorg ervoor dat je altijd jezelf kan en mag zijn.

Dit interview is gepubliceerd in Asset, het blad van studievereniging Asset van de Tilburg School of Economics and Management (TiSEM).